“Za mało przybiera, musi pani zacząć dokarmiać.”

Ooo, skąd ja to znam? 🙁 przy pierwszym synku tak było, zdrowe dziecko, ale okruszek, nie chciał za bardzo ssać ale ratowalismy się laktatorem. W przychodni słyszałam ciagle rady pani doktor o przejściu na mm i uwagi typu “w Afryce dzieci są karmione piersią i umierają częściej niż w Europie karmione mm” :-/
Gdyby nie moje samozaparcie i częste wizyty w poradni laktacyjne (miałam to szczęście, że w mojej prywatnej przychodni ginekologicznej taka działa) to na pewno bym nie karmila piersią. Tam położna zajęła się nami bardzo dobrze, chodziliśmy na pomiary, dostałam nawet super wsparcie psychologiczne, bo przecież laktacji zaczyna się w głowie. I karmiłam 14 miesięcy, odstawiłam tylko dlatego, że musiałam wziąć leki, żeby zajść w druga ciążę 😉 na szczęście drugie dziecko to dojrzalsza matka mająca gdzieś mądre rady innych, sama wiesz co ma robić 😉

Faktycznie jest to prawda,że wielu lekarzy pediatrów i położnych wykazuje się w tej kwestii ignorancją i bardzo szybko wydaje wyrok w sprawie dokarmiania dziecka mm, bo za mało przybiera na wadze.Ale niestety jest też druga strona medalu. Przekonałam się o tym na własnej skórze. Jako młoda mama po porodzie już w szpitalu mówiłam, że mam chyba za mało pokarmu, ale nikt mnie nie słuchał, bo to nie możliwe. Tak samo jak to, że dziecko na piersi nie może mieć kolek, mimo że mama nie je nic, co te kolki może powodować. Ale do rzeczy. Mój syn po przyjściu do domu ciągle płakał, wisiał mi na piersi wręcz godzinami, a jak się zmęczył to potrafił przespać 5-6h godzin – podobno nie możliwe, a jednak. Położna środowiskowa nie widziała w tym problemu, pediatra też. Jak na pomknęłam, że może trzeba go dokarmiać mm mało mnie nie pobili wszyscy tzw. specjaliści. W 5 dobie życia mojego dziecka o godzinie 5 nad ranem pojechałam na pogotowie z dzieckiem. Pani pediatra była wręcz oburzona, że ja budzę i przeszkadzam w dotrwaniu do końca jej dyżur. Kiedy powiedziałam,że dziecko cały czas płacze, nie robi kupy od 5 dni, jest rozdrażnione, boli go brzuch i zmęczone, bo przez cała noc spało może 3-4 h. Pani doktor popatrzyła na mnie z kpiną w oczach i zadało jedno ważne według niej pytanie “Czy to pani pierwsze dziecko?”. Zgodnie z prawdą odpowiedziałam, że tak. Pani doktor z jeszcze większa kpiną w oczach powieszała. że tak to jest że młodzi rodzic są przewrażliwieni, dzieci tak mają że płaczą, a kupy dziecko może nie robić nawet 10 dni. Dać dziecku czopek żeby zrobiło kupę skoro tak mi to przeszkadza i już, a to że w dzień po takich nocach dziecko śpi po 5-6h godzin i nie budzi się na jedzenie, to tylko się cieszyć. A czego nie zrobiła znudzona i obrażona pani doktor – nie zważyła mi dziecka, bo po co.! Pięć dni później kiedy było jeszcze gorzej trafiłam z dzieckiem na oddział dziecięcy do innego szpital. Tam zostałam przyjęta na odział z marszu. O północy mnie przyjęli. O 07:00 rano dziecko było po wszystkich możliwych badaniach i co się okazało, moje dziecko jest ciągle głodne dlatego tak się zachowuje. Dziecko w 10 dobie życie nawet nie wyrównało wagi urodzeniowej. Gdyby na pierwszej mojej wizycie na pogotowiu dziecko zostało zważone, pobyt w szpitalu byłby nie potrzebny. Mój syn od 11 doby życia jest dokarmiana mlekiem mm, a od kiedy skończył dwa miesiące jest tylko na mm. Ja zrobiłam wszystko żeby mieć mleko, ale się nie udało, ale nie żałuje że dziecko jest na mm. Mój syn obecnie m 5 miesięcy i jest zdrowym, wesołym i szczęśliwym chłopcem, który się rewelacyjnie rozwija. Tak że moje drogie panie nie demonizowała bym tak tego dokarmiania mm. Czasem są takie sytuacje w życiu, że nie da rady karmić dziecka piersią mimo szczerych chęci i nie powinnyście się przez to czuć źle czy uważać, że jesteście złymi matkami. Ja się tak czułam jak zaczęłam dokarmiać dziecko, bo wszyscy w koło mi mówili, że źle robię, że jestem wyrodną matka, bo jak bym chciała to bym to mleko miała. I nikogo nie interesowała, że nie jestem w stanie nic więcej zrobić żeby mieć mleko. A jeszcze do tego wyszłam ze szpitala z diagnozą lekkie niedożywienie i wtedy na prawdę poczułam się jak wyrodna matka. Dopiero mój kochany mąż rozgonił towarzystwo “doradców” i pomógł mi się psychicznie pozbierać i zmienić myślenie, że dokarmianie mm dziecka nie powoduje , że jestem złą matką.Także zanim zacznie się potępiać matkę za dokarmianie mm, może najpierw warto się dowiedzieć dlaczego to robi.

No cóż… koleżanka mojej siostry o mało nie zagłodziła dziecka na śmierć w ten właśnie sposób. “Za mało przybiera proszę dokarmiać”, ale ona stwierdziła, że to takie gadanie, że dziecko lepiej się chowa na piersi. Mała trochę płakała, dużo spała. To było jej pierwsze dziecko więc wydawało jej się, że to normalne. Nie było normalne. Dziecko trafiło do szpitala, na kroplówki, trwała wręcz walka o życie. Od tamtej pory tylko mm i dziś panna ma 6 lat i poszła do szkoły. Także, reguły chyba jednak nie ma i nie ma co popadać w paranoje. A tak przy okazji… idę sobie ostatnio przez galerię, patrzę, szturcham mojego narzeczonego i mówię: patrz jak ładnie pani niesie dziecko, nie wiszą mu nóżki, te akcje blogerek przynoszą skutek”. Odwracam się, a to Ty 😀 więc wszystko jasne 😉

Nam też chciano wcisnąć mm, bez powiązania z tym że dziecko duzżo się rusza i traci też więcej kalorii, więc przyrosty wagi są, ale skokowe.

Miałem podobny problem. Wcześniej, bez odruchów ssania. 3 miesiąca dojenia się i podawania butelka i potem sukces….walka o mleko. Regularne ważenie kilka razy dziennie ale tak trzeba bo dziecko musiało być pod kontrolą. Za każdym razem słyszałam że mam mało mleka i mam dokarmiac. Byłyśmy też w szpitalu w związku z niskim przyrostem wagi z wypisem w którym zależało dokarmiania mieszanka. Ja byłem uparta i mówię że znam moja dziecko, je długo i malutki. Bardzo często. W końcu po to jestem na macierzyńskim, żeby zajmować się dzieckiem a nie sobą i uznałam że mam czas trzymać dziecko przy piersi nawet 12 godzin. Byłem uparta i nigdy nie dałam mieszanki, kp do 20 miesiąca. Az zal bylo odstawiac ale uznalam ze czas i dla mnie to był taki drugi poród, już o czasie.
wracając do żywienia, młoda je od zawsze mało i powoli,posiłek trwa nieraz i godzinę. Taka już jest i taka byla jako niemowle. Jest chuda ale i długa, przerasta już rówieśników. Chodzi na gimnastyke dla dzieci i w domu mam mala małpka
Ciesze się ze to jej zaufalam, zmienialam lekarzy bo jak baba podeszła do mnie i zaczęła wyciskać mi mleko z cyckoo mówiąc ze mało leci, wyszłam i zmieniła pediatre.
owszem,jestem zwolenniczką kp. W naszym przypadku. Uznalam instynktownie ze to najlepsza droga dla wczesniaka, oczywiście nie wiem jak mogło to się skończyć gdybym podała mieszankę. Może byłaby alergicznym dzkeckiem, a może nie. Mam nadzieję ze będzie zawsze ok.
Trzymajcie sie dziewczyny,starajcie się poznać wasze dzieci i ufajcie im. PODARUJCIE IM CZAS ☺

Skąd ja to znam! Walczyłam strasznie na początku żeby karmić tylko i wyłącznie piersią. Najpierw położna, potem pediatra – trzeba dokarmiać. Tydzień ich posłuchałam, potem zawołałam doradcę laktacyjną i utwierdziła mnie, że walczę dobrze i broń Boże nie dokarmiać. I co? Udało się. 7 miesięcy minęło szybko, a my wciąż przy cycu.

Czytam niektóre komentarze i co… Matka matce wilkiem… masakra.
Z doświadczeń swoich i koleżanek ze szkoły rodzenia wiem jedno “mleko matki, mleku matki nierówne”!! Moje dziecko było karmione piersią 6 tyg, ze względu na moją chorobę i przyjmowane leki. W ciągu tego okresu osiągnęło “nadwagę” 1,2 kg. Teraz córka ma 14 mscy , karmiona jest mm od 12,5 miesiąca i jest w dolnej normie na siatkach centylowych i jest zdrowa jak “ryba”. Nie choruje, szczepienia ok i zero gorączki przy ząbkowaniu (śmietana , nie mleko:)).
Dziecko znajomej na piersi – ma katar cały czas, szczepienia zalegają itd. Kolejna znajoma miała tak “chudy” pokarm, że maleństwo było cały czas głodne i wyjścia nie było karmi mieszanie.
Czy to oznacza, że któraś z Nas jest gorsza? Nie!!!
Gdybyśmy włożyły tyle samo energii w zrozumienie drugiego człowieka, a nie we wpisy jak niektóre poniżej, to może byśmy mogły wesprzeć inne mamy:)
P.s. Ściągałam pokarm jak szalona przez parę miesięcy, aby móc karmić dziecko po kuracji **********, niestety mimo moich chęci pokarmu było coraz mniej i tak o to pozostało MM 🙂
Pozdrawiam Panie i dużo zdrówka dla dzieciaczków.
Wpis jak najbardziej na czasie, świetne artykuły:) na pewno tu wrócę.

Bardzo proszę o pomoc i wsparcie. Od kilku dni prawie nie śpię i nie jem, w związku z tym że synek bardzo słabo przybiera, a ja się o niego bardzo martwię. Urodził się z wagą 3940g, obecnie (prawie 4 miesiące) – zaledwie 5150g. Przybrał tylko 200 g w 5 tygodni 🙁 Jest karmiony piersią, mam wrażenie że je często, do niedawna również bardzo chętnie, a od 2 tygodni możliwe jest tylko karmienie na śpiocha, synek ma bunt na pierś, ale jak już zaśnie to pije. Pediatra zalecił dokarmianie mm, ale synek średnio je toleruje, próbuję dokarmiać go między kp, chociaż po 30 ml mm, z kubeczka albo łyżeczką, bo butelki nie polubił. CDL niewiele pomógł. Zgłosiliśmy się jeszcze do innego pediatry, który zlecił badania krwi, moczu i usg brzucha. Wyniki krwi i moczu są ok, czekamy na usg. Co powinnam dalej robić? Na siatkach jest bardzo nisko… Wygląda na zdrowego, jest bardzo wesoły, ale mimo wszystko bardzo się niepokoję. Czy ktoś miał podobną historię, która dobrze się skończyła? Dodam, że ja jestem bardzo szczupła i zawsze byłam drobna.