Początek podróży nie zwiastował nic dobrego. Popsuty fotelik, obsługa lotniska, która nas olała oraz zgubiona ulubiona czapka i apaszka Antosi. Do tego nieludzka godzina wylotu – 6:30 i pierwszy lot samolotem naszego dziecka spowodowały, że do samolotu wsiedliśmy porządnie zestresowani.
Powoli wkraczamy w sezon wakacyjnych wyjazdów i weekendowych wypadów za miasto. Często korzystamy wtedy z domków letniskowych, coby odetchnąć jeszcze świeższym powietrzem, a przy okazji nie nadwerężać zbytnio domowego budżetu. W związku z takimi domkami opowiem Wam pewną historię, którą chciałabym żebyście potraktowali jako przestrogę…
Nigdy nie sądziłam, że można być tak szczęśliwym. Nie zdawałam sobie sprawy, że miłość może nie mieć granic. Nie wiedziałam, że można kochać i być kochanym tak mocno. Nigdy też nie sądziłam, że kiedykolwiek będę obchodzić Walentynki…
Rozpoczynając cykl “Lubię jeść na mieście” wspominałam Wam, że jesteśmy z TT w trakcie poszukiwania steka idealnego. A w zasadzie ja, bo to ja jestem miłośniczką średnio (wpadającego w dobrze) wysmażonego, wielkiego kawałka mięsa.
Nasz wyjazd do Bydgoszczy na Blogowe WOW stał pod wielkim znakiem zapytania aż do piątku. Otóż nasz poczciwy staruszek zwany również samochodem już w drodze z Kielc do Warszawy zaczął odmawiać posłuszeństwa (wiecie, spod maski się dymi, coś stuka, gdzieś brzęczy).
W Polsce jest zatrzęsienie włoskich restauracji, ale powiem Wam, że znam jedną wyjątkową – Bosko Włosko na warszawskiej Choszczówce. W tym wypadku nazwa nie kłamie – jest na prawdę bosko no i do tego włosko 🙂
Uwielbiamy z Tatą Tosi dobrze zjeść i i nie wyobrażamy sobie życia bez wszelkiego rodzaju knajp, knajpeczek, restauracji czy barów. Odkąd jest z nami Tosia ograniczyliśmy co prawda wypady piwne do 0, ale nie przestaliśmy jadać na mieście, dlatego postanowiłam podzielić się z Wami opinią nt. niektórych restauracji.
